ANDRZEJ STASIUK

Prozaik, eseista, autor „Murów Hebronu”, „Dukli”, „Opowieści galicyjskich”, „Jadąc do Babadag”, „Dziennika pisanego później” i in. Laureat Nagrody Fundacji Kultury 1994, Nagrody Fundacji im. Kościelskich 1995, Nagrody Literackiej Nike 2005, Międzynarodowej Nagrody Literackiej Vilenica 2008, Nagrody Literackiej Gdynia 2010. Jego książki tłumaczone są na niemal wszystkie języki europejskie. W roku 2012 ukazał się zbiór „Grochów” (Wydawnictwo Czarne), z którego pochodzące opowiadanie tytułowe jest obrazem życia narratora ukazanym przez pryzmat specyfiki tej warszawskiej dzielnicy.

MIASTA I LUDZIE | Motywacją do realizacji tego spotkania było ukazania się zbioru „Grochów” (Wydawnictwo Czarne, 2012). Składają się na niego cztery opowiadania, których głównym bohaterem i wspólnym tematem jest śmierć. Jak pisze Andrzej Stasiuk: „Kiedyś nas nie będzie. Są ludzie i zdarzenia, które nam pomagają przyzwyczaić się do tej myśli”. „Grochów” to boleśnie piękna opowieść o śmierci, o zwyczajnej kropce na końcu życia, w których autor, powracając pamięcią do bliskich mu ludzi, kreśli również mapę miejsc, jak chociażby w opowiadaniu tytułowym, będącym obrazem życia ukazanym przez pryzmat specyfiki tej warszawskiej dzielnicy. Stasiuk w „Grochowie” podejmuje jeden z najważniejszych tematów literatury – przemijanie. Josef Skvorecky w swojej wielkiej powieści „Zapiski inżyniera ludzkich dusz” opisywał przemijanie w kontekście kontaktów z ludźmi, a wątek miejsca – rodzinnego Nachodu-Kostelca – był tam raczej pretekstem. U Stasiuka jest inaczej. Grochów stanowi oś, wokół której kręci się ludzkie życie. Jest miejscem, którego nie sposób opuścić, bo przeżyty na Grochowie czas wypalił piętno, oznaczające człowieka na resztę życia. Przemijanie jest również grochowskie – szare, codzienne – nie jest przemijaniem herosów, a raczej szaraków. Andrzej Stasiuk uświadamia, że przemijanie zwykłego człowieka jest tak samo dotkliwe jak herosa, zostawiającego swój trwały ślad w historii ludzkości.

www.czarne.com.pl

MIEJSCA LITERATURY | Kolejna edycja projektu, realizowanego na Famie od roku 2010, poświęconego różnym sposobom ujmowania tematu miejsca przez literaturę (proza, poezja, reportaż literacki). W tym roku tematem przewodnim projektu będzie miasto oraz jego obecność w literaturze różnych gatunków. Chcemy wykorzystać potencjał festiwalu, który od ponad czterdziestu lat jest przestrzenią spotkania twórców z różnych miast Polski, a od kilku lat – także z zagranicy. Podczas tego festiwalu Świnoujście staje się miejscem, w którym zbiegają się drogi osób, reprezentujących różne zakątki kraju, a ich lokalna tożsamość, wrażliwość i dorobek składają się na bogatą mozaikę wieloaspektowego doświadczenia.

***moderator spotkań: DAREK FOKS – Poeta, prozaik i scenarzysta. Pracuje w redakcji „Twórczości”, gdzie prowadzi dział prozy. Laureat głównej nagrody w konkursie poetyckim „bruLionu”, Nagrody im. Natalii Gall i – wspólnie ze Zbigniewem Liberą – Nagrody TVP Kultura za książkę „Co robi łączniczka”.